. زندگی

 زندگی 

در آخرین روز ترم پایانی دانشگاه استاد به زحمت جعبه سنگینی را داخل کلاس درس آورد . وقتی که کلاس رسمیت پیدا کرد استاد یک لیوان بزرگ شیشه ای از جعبه بیرون آورد و روی میز گذاشت . سپس چند قلوه سنگ از درون جعبه بر داشت و آنها را داخل لیوان انداخت. آنگاه از دانشجویان که با تعجب به او نگاه می کردند پرسید: " آیا لیوان پر شده است؟ "

 همگی پاسخ دادند: " بله پر شده! "

استاد مقداری سنگ ریزه را از جعبه برداشت و آن ها را روی قلوه سنگ های داخل لیوان ریخت . بعد لیوان را کمی تکان داد تا ریگ ها به درون فضاهای خالی بین قلوه سنگ ها بلغزند. سپس از دانشجویان پرسید: " آیا لیوان پر شده است؟ "

 همگی پاسخ دادند: "بله پر شده! "  

 استاد دوباره دست به جعبه برد و چند مشت شن را برداشت و داخل لیوان ریخت . ذرات شن به راحتی فضاهای کوچک بین قلوه سنگ ها و ریگ ها را پر کردند. استاد بار دیگر از دانشجویان پرسید: " آیا لیوان پر شده است؟ "

دانشجویان هم صدا جواب دادند: "بله پر شده است! "

استاد از داخل جعبه یک بطری آب را برداشت و آن را درون لیوان خالی کرد . آب تمام فضاهای کوچک بین ذرات شن را هم پر کرد .

 این بار قبل از این که استاد سئوالی بکند ، دانشجویان فریاد زدند: " بله پر شده است! "

استاد گفت: " این لیوان همان شیشه عمر شماست و آن قلوه سنگ ها هم ، چیز های مهم زندگی شما مثل: سلامتی ،خانواده ،فرزندان و دوستانتان هستند . چیزهایی که اگر هر چیز دیگری را از دست دادید و فقط این ها برایتان باقی ماندند ، هنوز زندگی شما پر است. "

 استاد نگاهی به دانشجویان انداخت و ادامه داد: " ریگ ها هم چیزهای دیگری هستند که در زندگی مهمند ، مثل : شغل ، ثروت ، خانه  و ذرات شن هم چیزهای کوچک و بی اهمیت زندگی هستند. اگر شما ابتدا ذرات شن را داخل لیوان بریزید دیگر جایی برای سنگ ها و ریگ ها باقی نمی ماند . این وضعیت در مورد زندگی شما هم صدق می کند . در زندگی حواستان را به چیز هایی معطوف کنید که واقعا اهمیت دارند . همسرتان را برای شام به رستوران ببرید با فرزندانتان بازی کنید و به دوستان خود سر بزنید . برای نظافت خانه و خرابی های کوچک همیشه وقت هست . ابتدا به قلوه سنگ های زندگیتان برسید بقیه چیزها حکم ذرات شن را دارند."