انجمن علمی و آموزشی معلمان ریاضی استان آذربایجان‌ غربی

انجمن علمی و آموزشی معلمان ریاضی استان آذربایجان‌ غربی

.: ریاضیات شانه بر زلف پریشان عالم است :.
انجمن علمی و آموزشی معلمان ریاضی استان آذربایجان‌ غربی

انجمن علمی و آموزشی معلمان ریاضی استان آذربایجان‌ غربی

.: ریاضیات شانه بر زلف پریشان عالم است :.

. به بهانه ‪ ۲۷‬شهریور روز شعر و ادب پارسی

تلفیق میان اصالت و طراوت شعری از برجسته‌ترین ویژگی‌های شهریار است .  

 

 امروز بیست و هفتم شهریور ماه روز شعر و ادب فارسی و بزرگداشت استاد محمدحسین شهریار است . 

 کسی نیست که شعر حیدر بابای شهریار را بشنود و تحت تاثیر اشعار زیبا و دلنشین وی قرار نگیرد ، این منظومه چنان از سر دل سروده شده که لاجرم بر دل می‌نشیند . 

 یکی از رازهای موفقیت شهریار شیوایی بیان و گویش زیبای اوست ، این شاعر بزرگ در استفاده از واژه ها ، خود را اسیر هیچ واژه‌ای نکرده و به راحتی اشعار خود را سروده است .  

شهریار شاعر عصر و زمان خودش بود و براساس نیاز جامعه، نیاز فکری خودش و نیاز برای عصری که در آن زندگی می‌کند، شعر می‌گوید و این به معنای مردمی بودن یک شاعر است.

ویژگی قابل توجهی که درباره ی شهریار وجود دارد، این است که تمام وجود شهریار عشق است و این مسئله در لابه لای تمام آثارش نشان داده شده است.

 همت علی اکرادی مسوول آفرینشهای ادبی حوزه هنری استان کرمانشاه روز شنبه به مناسبت بزرگداشت استاد شهریار و روز شعر وادب پارسی در گفت وگو با ایرنا شهریار را بدون اغراق از نوایغ روزگار خواند و افزود: زمان زیادی لازم است تا این چهره و آثار زیبای او شناخته شود ،قطعا آیندگان آثار وی را بیشتر و بهتر مورد نقد و بررسی قرار خواهند داد.

 وی افزود : شهریار در شعر آیینی در خشش خوبی داشته و شعر علی‌ای همای رحمت یکی از آثار ماندگار و شاخص این استاد ادب فارسی است.

 اکرادی با بیان اینکه شهریار در شعر علوی نیز آثار خوبی از خود برجای گذارده اظهار داشت: آنچه که در اشعار وی بیشتر به چشم می‌خورد استقبال وی از اشعار حافظ شیرازی است ، وی به علت تعلق خاطر به خواجه عمده غزلهای خود را به این سبک وسیاق (عراقی )سروده است.

 مسوول آفرینشهای ادبی حوزه هنری استان کرمانشاه گفت: شهریار از عشق مجازی به عشق حقیقی دست یافت و به پختگی لازم در اشعارش رسید.

وی شهریار را فردی متواضع و همواره قابل احترام دانست و گفت: او از مفاخر روزگار معاصر و آینده بوده و است .  

 این شاعر معاصر اظهار داشت: بنا به گفته علما شعر باید یا آدمی را بخنداند و یا بگریاند و اشعار زیبای شهریار به ویژه حیدر بابای او دارای این ویژگی است.

 اسماعیل امینی شاعر معاصر شهریار را رابطی میان گذشته شعر پارسی و نو آوریهای زیان شعر و محتوای آن در روزگار معاصر خواند و افزود: تلفیق میان اصالت و طراوت شعری از برجسته‌ترین ویژگی‌های این شاعر است .

 وی افزود : علاقه وی به حافظ سبب شد تا برخی غزلهای خود را به سبک و سیاق خواجه شیرازی بسراید و بر خلاف نظر منتقدین در اشعار وی نوآوری در قالبهای عروضی و وزن به چشم می‌خورد که با اشعار دیگر شعرا متفاوت است.

 امینی مهمترین ویژگی اخلاقی شهریار را تواضع و فروتنی وی دانست و گفت:
 سادگی و بی‌آلایشی او در زندگی از بزرگترین ویژگی‌های اخلاقی وی بوده که همواره اهل هنر آن را یاد می‌کنند.

 این کارشناس ارشد ادبیات معاصر دلبستگی به قرآن و مطالعه و علاقه به این کتاب را یکی دیگر از ویژگی‌های بارز استاد شهریار عنوان کرد.

 محمدحسین بهجت تبریزی در سال ‪ ۱۲۸۵‬هجری شمسی در روستای خشکناب تبریز متولد شد ، پدرش، حاج میرآقا خشکنابی از هواخواهان جنبش مشروطه و مادرش زنی اهل شعر و کتاب بود که هر دو آرزو داشتند شهریار در رشته پزشکی تحصیل کند.

 روزگار مسیر زندگی محمدحسین را عوض کرد و نام او را به عنوان یکی از ستاره‌های ادب پارسی در پهنه ایران زمین ماندگار ساخت.

 وی در خردسالی با اشعار حافظ شیرازی مانوس شد و دوره دبستان و بخشی از تحصیلات دبیرستان را در تبریز گذراند و دیپلم خود را از مدرسه دارالفنون گرفت.

 وی پس از اتمام تحصیلات متوسطه وارد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران شد . 

 وی در اشعارش از تخلص بهجت استفاده می‌کرد ولی بعد از مدتی تخلص شهریار را برای خود انتخاب کرد.

 محمدحسین شهریار برای گذران زندگی در شغل‌های گوناگون دولتی به خدمت مشغول شد، در حالی که شاعری، همواره پیشه اصلی و قلبی او باقی ماند.

 شهریار از حافظه‌ای بی‌مانند برخوردار بود که افزون بر ذوق شیوا، از این نظر نیز در میان اندیشمندان و ادیبان روزگار خود شهرت داشت.

 همین توانمندی موجب شده بود که او به زبان ترکی، پارسی، عربی و فرانسه تسلط کاملی داشته باشد و به همه این زبان‌ها شعر بسراید.

 منظومه حیدربابایه سلام، که در وصف کوه حیدربابا و آیینه عشق سوزان او به زادگاهش بود، بارها تجدید چاپ شد و از آن زمان تاکنون به زبانهای مختلفی ترجمه شده است، ترجمه بی‌بدیل آن به شعر منظوم فارسی توسط بهروز ثروتیان ، شاهکاری ماندگار است.

 مجموعه اشعار وی به نام روح پروانه نام اور را در گستره ادب فارسی بلند آوازه کرد و در سال ‪ ۱۳۳۰‬جمعی از دوستان شهریار بیش از پانزده هزار بیت از سروده‌های او را در قالب قصیده، غزل، مثنوی و قطعه گردآوری کردند و در سه جلد به انتشار رساندند.

 شهریار در واپسین سال‌های زندگیش به زادگاه خود تبریز بازگشت و در پی یک بیماری به تهران آمد.

 این شاعر بزرگ در‪ ۱۳۶۷‬در بیمارستان تهران دیده از جهان فرو بست ، پیکر این شاعر نامدار تبریزی به زادگاهش منتقل و در مقبره الشعرا به خاک سپرده شد .

 وی در دهه ‪ ۶۰‬به عنوان چهره ماندگار ادب پارسی شناخته شد که بر این اساس بیست و هفتم شهریور سالمرگ او از سوی شورای فرهنگ عمومی کشور ، به عنوان روز شعر و ادب پارسی نام گرفت.

 روحش شاد

  

=============================================  

  

 بدون شک شعر  علی ‌ای همای رحمت  و منظومه  حیدربابایه سلام  دو اثر جاودانه شهریار ملک سخن می‌باشد .

 


علی ‌ای همای رحمت

 

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را 

که به ماسوا فکندی همه سایه‌ی هما را

دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم به خدا قسم خدا را

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه‌ی بقا را

مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را

برو ای گدای مسکین در خانه‌ی علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من
چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا

بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را

چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان
چو علی که میتواند که بسر برد وفا را

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

بدو چشم خون فشانم هله ای نسیم رحمت
که ز کوی او غباری به من آر توتیا را

به امید آن که شاید برسد به خاک پایت
چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را

چو تویی قضای گردان به دعای مستمندان
که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را 

 
چه زنم چونای هردم ز نوای شوق او دم
که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را

«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنائی بنوازد و آشنا را»

ز نوای مرغ یا حق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا  

 




حیدر بابا یه سلام  



حیدربابا ، ایلدیریملار شاخاندا


سئللر ، سولار ، شاققیلدییوب آخاندا


قیزلار اونا صف باغلییوب باخاندا


سلام اولسون شوکتوزه ، ائلوزه !


منیم دا بیر آدیم گلسین دیلوزه



حیدربابا ، کهلیک لرون اوچاندا


کول دیبینَّن دوشان قالخوب ، قاچاندا


باخچالارون چیچکلنوب ، آچاندا


بیزدن ده بیر مومکون اولسا یاد ائله


آچیلمیان اورکلرى شاد ائله



بایرام یئلى چارداخلارى ییخاندا


نوروز گولى ، قارچیچکى ، چیخاندا


آغ بولوتلار کینکلرین سیخاندا


بیزدن ده بیر یاد ائلییه ن ساغ اولسون


دردلریمیز قوى دیّکلسین ، داغ اولسون



.  .  .

 


 این منظومه در ۱۲۱ بند نوشته شده است که ۷۶ بند آن متعلق به قسمت نخست می باشد. قسمت نخست این منظومه را که با ترجمه فارسی نیز همراه است ، در قالب یک فایل فشرده PDF از لینک زیر دریافت کنید.


  ۱۶۷KB 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد